Al Misfah

Kilka kilometrów za Bahlą, skręciliśmy do miejscowości Al Hamra. Po drodze minęliśmy stado wielbłądów pędzonych przez miejscowych beduinów. Oryginalny widok, którego najprawdopodobniej nigdzie indziej nie zobaczymy. Przejechaliśmy skręt do jaskiń Al Hoove z podwodnym jeziorem, stalaktytami i stalagmitami. Jednak w tym momencie naszym celem była wioska Al Misfah położona na krawędzi wąwozu. Do wioski prowadziła kręta, jednostajnie wznosząca się w górę droga. Pełen niecierpliwości stanąłem niespodziewanie przed wjazdem do wioski, która była zbudowana z kamieni na kamieniu (na skale). Zewsząd była otoczona gajem bajkowych palm bananowych i daktylowych. Mieszkańcy wioski – kobiety - nieśmiało spoglądały z okien na nowych przybyszy, a my kroczyliśmy z ciekawością w głąb mieściny. Weszliśmy w labirynt korytarzy, spoglądając w lewo i prawo na kamienną zabudowę mijanych domostw. Część z nich była już opuszczona. W pewnym momencie schodami zeszliśmy do małego zbiornika wodnego, w którym pływał miejscowy chłopak. Na tle otaczających go palm wyglądał, jak Mowgli z „Księgi Dżungli”. Dalej przeszliśmy palmową promenadą, mając nad sobą wioskę, a z drugiej strony pomarańczowo – brązowe ściany wąwozu. Tak weszliśmy do wioski od góry, schodząc powoli do rozstaju dróg. Przy sklepie z pamiątkami siedziało dwóch tubylców, którzy wyglądali, jak postacie z muzeum figur woskowych. Chętnie pozowali do zdjęć.

Zjeżdżając ze wzniesienia gór Al Hanjar, roztaczała się przed nami panorama na Al Hamra i okalające go wzniesienia gór, oświetlonych zachodzącym słońcem. Czas było wracać do Muscatu.

 

A few miles out of Bahla, we turned to the village of Al Hamra. Along the way we passed a herd of camels driven by local Bedouins. The original view, you probably will not see anywhere else. We drove to the caves turn Al Hoova with underwater lake, stalactites and stalagmites. However, at this point, our objective was the village of Al Misfah located on the edge of the ravine. Winding led to the village, rising steadily up the road. Full impatience suddenly stood before the entrance to the village, which was built of stone on stone (on the rock). Everywhere was surrounded by a palm grove fabulous banana and date palms. The villagers - women - shyly looked from the windows of the new arrivals, and we walked in with curiosity into the townships. We have entered a maze of corridors, looking left and right to the stone buildings you pass houses. Some of them had already been abandoned. At one point we went down the stairs to a small body of water in which swam a local boy. Against the background of the surrounding palm trees looked like Mowgli from "The Jungle Book". Next we went palm promenade, together with the village, and on the other hand, orange - brown canyon walls. So we walked into the village from the top, descending slowly to the fork in the road. At the gift shop were two natives, who looked like characters from a wax museum. We are happy to pose for pictures.

Going down a hill mountains Al Hanjar, evoked in front of us at Al Hamra panorama and mountain hills surrounding it, lit by the setting sun. It was time to go back to Muscatu.

Oman oczami "The Guardian"

Oman through the eyes of "The Guardian"

Sultan Qaboos Grand Mosque

Sultan Qaboos Grand Mosque

Szukając chwili wytchnienia i odpoczynku po wyczerpujących podróżach, pojechaliśmy do meczetu The Sultan Qaboos Grand Mosque”. Meczet znajduje się w połowie drogi z centrum Muscatu na lotnisko, nieopodal trzypasmowej autostrady Sultan Qaboos Street, która jest zarazem głównym węzłem wyjazdowym ze stolicy do wszystkich regionów i miast Omanu.

Meczet jest widoczny z daleka, a znakiem rozpoznawczym jest kopuła (dome) i minaret znacznych rozmiarów. Kompleks równie pięknie prezentuje się po zachodzie słońca.

Meczet został oddany do użytku 4 maja 2001 roku, tj. 10 safara 1422 roku księżycowego. Jest to największy meczet w Omanie. Główny minaret mierzy około 90 metrów wysokości, a dome około 50 metrów. Pozostałe minarety sięgają 45 metrów wysokości.

Meczet pełniąc rolę centrum propagowania islamskiej religii, cywilizacji, literatury i kultury, posiada m.in. bibliotekę ze zbiorem 20000 książek i salę konferencyjną na 300 osób.

Kamień do budowy kompleksu był sprowadzony z Indii. Główna płyta i alejki wokół meczetu wyłożone są białoszarym marmurem. Wewnątrz całość konstrukcji podpierana jest na grubych kolumnach, pokrytych białym i ciemnozielonym marmurem.

Po wejściu do środka pierwszą rzeczą, która zwraca uwagę to ogromna powierzchnia. W tle tej przestrzeni zobaczymy opuszczający się pod kopułą meczetu imponujący żyrandol wykonany z kryształu i złota przez firmę Swarowski. Żyrandol mierzy 8 m długości i waży 8,5 tony. Jeśli wierzyć informacjom to jest to największy tego typu żyrandol na świecie.

Stąpamy po ogromnym dywanie leżącym na całej powierzchni wnętrza meczetu. Został wykonany ręcznie przez znamienitych tkaczy z Isfahanu. Utkany misternie w jednym kawałku, z 1700 milionów węzłów. Zrolowany ważył 21 ton.

Na ścianie skierowanej w stronę Mekki znajduje się mihrab, bogato przyozdobiony perskimi wzorami. To przede wszystkim roślinne i geometryczne motywy oraz patetyczne frazy z Koranu. Po prawej stronie mihrabu znajduje się niecodzienny minbar (podwyższenie dla Imama) w formie balkonu. Zwykle są to krótkie schody na równi pochyłej, które prowadzą imama do „siedziska”. Zwracają również uwagę kunsztownie wykonane witraże po obu stronach meczetu.

Niestety trzeba było opuszczać to finezyjne dzieło, ponieważ ochrona kulturalnie zwracała uwagę, że zbliża się godzina 11.00 i czas modłów.

Po wyjściu na zewnątrz, w parku okalającym meczet, można było kontemplować artystyczne doznania.

Wracając do centrum Muscatu, całkiem niedaleko od Wielkiego Meczetu, znajdował się mniejszy, „filigranowy” meczet z charakterystycznym minaretem, na którego wierzchołku był zainstalowany zegar. Z uwagi na panujące ciepło, dokonałem tradycyjnych ablucji przed wejściem do meczetu. Tak oczyszczony, napawałem się wnętrzem meczetu, wypełnionym półmrokiem i kolorowymi światełkami powstałymi od przebijających się przez witraże promieni słonecznych. Interesująca była kolumnada wykonana z porcelanowych kawałków.

Popołudnie i wieczór spędziliśmy na brzegiem Zatoki Omańskiej, rozkoszując się leniwie wszechobecnym spokojem. Owiewany ciepłym wiaterkiem wyszukiwałem wilków morskich na widnokręgu i wpatrywałem się na kamienną wyspę Hrabiego Monte Christo.

Ciekawostka ! Wieczorami plaże zapełniają się na całej swojej długości miłośnikami piłki nożnej i do zachodu Słońca trwają zacięte mecze. Zawodnicy w butach i na bosaka, w koszulkach ulubionych graczy lub bez, oddają się bez reszty „szmaciance” na skraju morza. W listopadzie reprezentacja Omanu przegrała z Brazylią 0 : 2.

Magia futbolu trwa !!!

Looking for a breather and rest after a grueling travel, we went to the Mosque The Sultan Qaboos Grand Mosque. " Mosque is located in the middle of the road from the airport to Muscat center. It’s close to three-lane motorway Sultan Qaboos Street, which is also a major way from the capital to all regions and cities in Oman. The mosque is visible from a far, a trademark is dome (dome) and the minaret of considerable size. The complex also beautifully presented after sunset. The mosque was put into operation 4 May 2001, ie 10 Safar 1422 years the moon. It is the largest mosque in Oman. The main minaret is measured about 90 feet high, and the dome about 50 meters. The remaining minarets reach 45 meters in height. Mosque acting as a center to promote the Islamic religion, civilization, literature and culture, has such library with a collection of 20 000 books, and a conference room for 300 people. The stone for the construction of the complex was imported from India. Home plate and alleyways around the mosque are decorated in white – gray marble. Inside the whole structure is propped on thick columns, covered with white and dark green marble. Once inside, the first thing you will notice a huge area. In the background we see leaving this space under the dome of the mosque is an impressive chandelier made of crystal and gold by Swarovski. Chandelier measures 8 meters in length and weighs 8.5 tons. If you believe the information that it is the largest of this type of chandelier in the world. I walked on a huge rug lying on the entire surface of the interior of the mosque. It was made by hand by eminent weavers of Isfahan. Intricately woven in one piece, from 1700 million nodes. Rolls weighed 21 tons. On the wall facing toward Mecca is a mihrab, richly decorated with Persian designs. It is primarily a vegetable and geometric motifs and pathetic phrases from the Koran. On the right is an unusual minbar (the increase for the Imam) in the form of a balcony. They are usually short on a downward spiral staircases that lead imam to "seat". They also crafted the stained glass windows on both sides of the mosque. Unfortunately we had to leave this sophisticated work, since the protection of culturally emphasized that the hour of 11:00 am and time of prayer. After leaving the outside in the park around the mosque, one could contemplate the artistic experience. Returning to Muscat center, not far from the Grand Mosque, was smaller, "dainty" mosque minaret with a characteristic the clock, which was installed on the top. Due to the prevailing heat, made the traditional ablutions before entering the mosque. Thus purified, filled us with the interior of the mosque, filled with colorful lights and twilight arising from piercing through the stained glass sun. Also interesting was the colonnade made of porcelain pieces. Afternoon and evening we spent on the banks of the Gulf of Oman, lazily enjoying the ubiquitous peace. Search for a warm breeze blows over the sea wolf on the horizon and stared at the stone island the Count of Monte Cristo.

Interesting! In the evenings, the beaches are filled with the entire length of the lovers of football and into the sunset last hard-fought matches. Players in shoes and barefoot, in the sleeves favorite players or not, give themselves no rest, ball on the edge of the sea. In November, Oman team lost to Brazil 0: 2. Magic football lasts!

Nizwa

Nizwa – około 140 – 160 km od Muscatu (w zależności od źródeł). Niezależnie od odległości jazda samochodem zajmuje 2,5 godziny. Trasa przepiękna widokowo. My nie mieliśmy szczęścia, ponieważ przez większą część drogi góry były w chmurach. W VI-VII wieku Nizwa była stolicą Omanu oraz ważnym centrum kulturalnym. Znana jako Perła Islamu.

Nizwa fort – widoczny zaraz po wjeździe do miasta. Położony w charakterystycznym trójkącie: bazar – fort– meczet. Fort zbudowano w XVII wieku, chociaż niektóre źródła podają, że fundamenty powstały dużo wcześniej, tj. w IX wieku, kiedy Al Salt bin Malik powołał Imamat. Duży, stanowi labirynt korytarzy i niezliczonych komnat. Niespotykana cytadela o dużej średnicy 45 metrów i wysokości 35 metrów, stanowiła świetny punkt obserwacyjny. Z platformy dla strzelców roztaczała się wspaniała panorama miasta i okolicznych gór Hajar, a także widok na ogromny gaj palm daktylowych.

Meczet piątkowy – położony zaraz obok fortu, z charakterystycznym dome w kolorze piaskowym. Trzeba pamiętać, że zwiedzanie meczetów w Omanie jest możliwe tylko od godziny 8.00 do 11.00. Później to czas i spokój na modlitwy.

Nizwa Souk – bazar. Otoczony murami, przylegający do fortu. Do wnętrza prowadzą cztery, duże bramy z pięknie wyrzeźbionymi skrzydłami. W środku wygląda, jak miasteczko. Sklepy z pamiątkami, na środku bazar warzywno – owocowy, z boku rybny. Ceny porównywalne lub większe niż w Muscacie. Na dodatek sprzedawcy nie byli chętni do targowania. W związku z tym nic nie kupiłem.

Nizwa - about 140 - 160 km from Muscatu (depending on sources). Regardless of the driving distance is 2.5 hours. Beautiful scenic route. We did not have luck, because for most of the way the mountains were in the clouds. The VI-VII century Nizwa was the capital of Oman, and an important cultural center. Known as the Pearl of Islam.

Nizwa fort - visible just after entering the city. Located in a characteristic triangle bazaar - fort-mosque. Fort was built in the seventeenth century, although some sources say that the foundanents were created much earlier, ie in the ninth century, when Al Salt bin Malik called the Imamate. Large, an endless maze of corridors and chambers. Unprecedented citadel of large diameter of 45 meters and a height of 35 meters, was an excellent visible point. From the platform for shooters unfolded a magnificent panorama of the city and the surrounding Hajar mountains and the view of a huge grove of date palms.

Friday Mosque - located right next to the fort, with a distinctive sand-colored dome. Keep in mind that visiting mosques in Oman is only available from 8.00 am to 11.00. Then it's time for prayer and peace.

Nizwa Souk - bazaar. Surrounded by walls, adjacent to the fort. Inside are four, large gates with a beautifully carved wings. In the middle looks like the town. Souvenir shops, the center of the bazaar vegetable - fruit, fish from the side. Prices of comparable or greater than the Musca. In addition, the sellers were not willing to bargain. Therefore, I bought nothing.